Ga naar de inhoud

Idiopathische perifere aangezichtsverlamming (2009)

Op initiatief van de Nederlandse Vereniging voor Keel-Neus-Oorheelkunde en Heelkunde van het Hoofd-Halsgebied (NVKNO) is in 2006 gestart met de ontwikkeling van de richtlijn Idiopathische perifere aangezichtsverlamming. Namens het KNGF heeft mw. prof. dr. C.H.G. (Sandra) Beurskens de fysiotherapie vertegenwoordigd in de werkgroep.

Idiopathische perifere aangezichtsverlamming (2009)

Achtergrond Informatie Idiopathische perifere aangezichtsverlamming

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor patiënten met een idiopathische perifere aangezichtsverlamming (IPAV). In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

  • Het vóórkomen, de oorzaken en het natuurlijke beloop van een IPAV
  • Onderzoek en verwijzing door de huisarts van patiënten met een IPAV
  • Aanvullend onderzoek door de specialist bij patiënten met een IPAV
  • Onderzoek bij kinderen jonger dan 15 jaar met een IPAV
  • De verschillende medicamenteuze of operatieve behandelopties van een IPAV
  • Overige (alternatieve) behandelingen van een IPAV
  • De behandeling van kinderen met een IPAV
  • De implicaties voor het oog bij een IPAV en de oogheelkundige behandelingen
  • De rol van operatieve ingrepen ter reconstructie van het gelaat in het geval van een blijvende IPAV
  • De rol van spierverslappende middelen (botuline toxine) in het geval van onwillekeurig meebewegende aangezichtsspieren (synkinesen) na een IPAV
  • Oefentherapie en andere fysiotherapie na een IPAV
  • Logopedie bij slik- en/of spraakstoornissen na een IPAV
  • Psychosociale begeleiding van patiënten met een IPAV
  • Het verwezenlijken van de richtlijn ter verbetering van de kwaliteit van de zorg