KNGF-richtlijnenmethodiek 2025

Actualiteit en richtlijnagenda

Het KNGF-richtlijnenbeleid betreft: richtlijnonderhoud, de behoeftepeiling en de richtlijnagenda en het formuleren van een advies aan het bestuur.

6.1 De actualiteit van richtlijnen bewaken en richtlijnen onderhouden (richtlijnenagenda)

De KNGF-richtlijnen en richtlijnmodules worden, bij voorkeur, elke vijf jaar beoordeeld op actualiteit. Het KNGF hanteert, net als andere zorgorganisaties, een systematische aanpak voor het ontwikkelen van een richtlijnagenda. Hiervoor wordt een separate projectleider aangesteld. Deze agenda vormt de basis voor toekomstige richtlijnontwikkeling en -herziening binnen de fysiotherapeutische zorg, met als doel het verbeteren van de kwaliteit, doelmatigheid en uniformiteit van het handelen in de praktijk.

De ontwikkeling van een richtlijnagenda begint met het inventariseren van knelpunten en kennishiaten in de dagelijkse fysiotherapeutische praktijk. Dit gebeurt bij voorkeur in nauwe samenwerking (consensus) met fysiotherapeuten, de inhoudsdeskundig wetenschappers, wetenschappelijke verenigingen (WCF), de beroepsinhoudelijke verenigingen (BI’s), patiëntenorganisaties, onderzoekers en andere relevante partijen binnen de zorgketen. Deze signalen kunnen voortkomen uit praktijkervaring, wetenschappelijk onderzoek, patiëntuitkomsten, veranderingen in het zorglandschap of beleidsontwikkelingen.

Vervolgens worden de aangedragen onderwerpen beoordeeld en geprioriteerd op basis van heldere criteria, zoals de urgentie van het probleem, de verwachte impact op de kwaliteit van zorg, de mate van variatie in het huidige handelen, het risico op schade voor de patiënt, en de beschikbaarheid van nieuwe kennis of richtlijnen (Van Everdingen, 2014). Daarbij is het belangrijk om ook aan te sluiten bij bestaande of geplande multidisciplinaire richtlijnen, om afstemming en samenwerking in de bredere zorg te bevorderen.

Ook wordt een verkennende analyse voor het voorgestelde richtlijnonderwerp uitgevoerd met betrekking tot implementatiekwesties en belemmeringen voor verandering (bijv. of de richtlijn, eenmaal ontwikkeld, waarschijnlijk zal bijdragen aan betere gezondheidsuitkomsten, of de implementatie van zorgaanbevelingen haalbaar is, en of er voldoende middelen beschikbaar zijn, enz.).

Door het opstellen en publiceren van een goed onderbouwde en breed gedragen richtlijnagenda kan het KNGF gericht keuzes maken in welke richtlijnen moeten worden ontwikkeld of herzien binnen de mogelijke beschikbare middelen. Dit draagt bij aan een transparant en doelgericht beleid voor richtlijnontwikkeling, en zorgt ervoor dat de beschikbare middelen effectief worden ingezet ten gunste van fysiotherapeuten én patiënten.

Vanuit de begroting van het KNGF wordt budget gereserveerd voor de ontwikkeling of herziening van een of meer richtlijnen of richtlijnmodules. Jaarlijks beslist het bestuur waaraan dit budget zal worden besteed.
De richtlijnagenda op haar beurt geeft input en onderbouwing voor het aanvragen van onder meer externe subsidies. Belangrijke ontwikkelingen kunnen aanleiding zijn tot voortijdige herziening, mits de middelen tot deze ontwikkelingen hiervoor beschikbaar zijn.